AICC (skrót od Aviation Industry Committee – w wolnym tłumaczeniu: Komitet ds. szkoleń komputerowych w przemyśłe lotniczym) – międzynarodowe stowarzyszenie zrzeszające profesjonalistów zajmujących się techniczną stroną szkoleń elearningowych przeznaczonych dla przemysłu lotniczego. Przez ostatnie 10-15 lat to właśnie przemysł lotniczy ustanawiał wytyczne w sposobie dostarczana materiałów edukacyjnych z wykorzystaniem nowoczesnych technologii.
Rekomendacje i standardy stworzone przez AICC są szeroko znane i wykorzystywane w środowisku zajmującym się rozwojem systemów e-learningowych nie tylko w lotnictwie.
Standard AICC jest opisem fomatu danych, który umożliwia wymianę materiałów pomiędzy systemami LMS. Obecnie jest implementowany przez praktycznie wszystkie narzędzia CBT i WBT.
Authoring tool – to oprogramowanie, które służy do tworzenia i edycji treści dostarczanych słuchaczom kursów w formie e-learningu. Programy tego typu często umożliwiają tworzenie tzw. modułów, które są zgodne z jednym z międzynarodowych standardów, takich jak SCORM czy AICC.
Nazwa sposobu nauczania, który łączy kilka metod szkolenia. Zwykle realizowane poprzez udostępnienie uczestnikom wirtualnych (komputerowych) i rzeczywistych zasobów. Typowym przykładem może być kombinacja materiałów szkoleniowych dostępnych w postaci e-learningu lub kursu na płytach CD-ROM (CBT) oraz ćwiczeń lub egzaminów prowadzonych stacjonarnie w jednym miejscu (np. szkole, kampusie, wynajętej sali).
CBT to typ szkolenia, w którym uczący się korzysta z komputera, uruchamiając na nim prezentacje lub programy edukacyjne zapisane np.: na płytach CD/DVD.
CMS (ang. Course Management System) to oprogramowanie służące do zarżadzania i udostępniania kursów internetowych. Jest inną nazwą systemów VLE.
Nauka o nauczaniu i uczeniu się. Traktuje o systemie twierdzeń i hipotez dotyczących procesu nauczania i uczenia się oraz sposobów kształtowania tego procesu. Termin dydaktyka pochodzi z języka greckiego, w którym didacticos znaczy pouczający, a didasko – uczę.
eLearning (inaczej Electronic learning lub E-learning) jest ogólnym terminem odnoszącym się do nauki z wykorzystaniem komputera. Wymiennie używany w wielu kontekstach wymaga dodatkowego wyjaśnienie w jakim aspekcie jest on używany. Zwykle zakłada on użycie technik multimedialnych Internetu w procesie nauczania. Więcej w artykule Istota i zastosowanie e-learningu.
Patrz Kształcenie ustawiczne.
Kształcenie ustawiczne (ang. lifelong learning) – jest procesem stałego odnawiania, doskonalenia i rozwijania kwalifikacji ogólnych i zawodowych jednostki, trwającym w ciągu całego jej życia.
Kształcenie może odbywać się poprzez uczestnictwo w:
a także poprzez:
[Na postawie opisu o kształceniu ustawicznym znajdującym się w Wikipedii.]
LMS (ang. Learning Management System) jest terminem używanym do określenia oprogramowania służącego do tworzenia i dostarczania materiałów szkoleniowych z wykorzystaniem Internetu.
Wartością dodaną w stosunku do szkoleń stacjonarnych jest szeroki zakres uzupełniających funkcji takich jak: samodzielna rejestracja na szkolenia, kontrolowane zarządzanie procesami (wysyłanie powiadomień do uczestników, zatwierdzenia przełożonych, listy oczekujących na szkolenie), testy on-line, wspólna nauka (np. dyskusje, praca grupowa) i inne.
W nauczaniu asynchronicznymm materiał szkoleniowy jest dostępny dla uczestników w dowolnym czasie, z dowolnego miejsca.
Korzystanie z zasobów edukacyjnych jest ograniczone jedynie możliwością korzystania z Internetu. Więcej informacji w artykule z czasopisma Wirtualna Edukacja. Patrz także nauczanie sychroniczne.
W nauczaniu synchronicznym szkolenia jest prowadzone w tym samym czasie, ale w różnych miejscach. Jest zdeterminowane możliwościami technicznymi przesyłania danych pomiędzy prowadzącym, a poszczególnymi uczestnikami. Więcej informacji w artykule z czasopisma Wirtualne Edukacja. Patrz także nauczanie asychroniczne.
Samodzielne zdobywanie wiadomości, umiejętności i sprawności praktycznych z określonej dziedziny. Samokształcenie osiąga optymalny poziom, gdy staje się potrzebą życiową człowieka oraz stanowi oparcie dla kształcenia ustawicznego.
SCORM (ang. Sharable Content Object Reference Model) jest zbiorem standardów i specyfikacji dla elearningu opartego na rozwiązaniach sieciowych i internetowych. Definiują one komunikację pomiędzy klientem, a serwerem dostarczającym treść materiałów szkoleniowych. SCORM opisuje także, jak treść kursów może być spakowana i umieszona w pliku ZIP w celu wymiany pomiędzy różnymi systemami LMS.
Więcej w artykule Wprowadzenie do standardu SCORM.
Virtual learning environment (w wolnym tłumaczeniu: Wirtualne Środowisko Nauczania) jest to oprogramowanie, które ułatwia zarządzanie materiałami szkoleniowymi zarówno nauczycielom jak i uczącym się.
Mimo, iż jest często traktowane jako podstawowe narzędzie w nauczaniu na odległość, w wielu przypadkach stanowi jednak jedynie uzupełnienie klasycznych kursów, w czasie których uczniowie mają bezpośredni kontakt z prowadzącym zajęcia.
Systemy tego typu zwykle działają na serwerach, a treść szkoleń dostarczana jest w formie stron internetowych.
Oprogramowanie VLE dostarcza następujące funkcjonalności: strony WWW z materiałami szkoleniowymi (w formie statycznych dokumentów HTML, prezentacji FLASH lub strumieni dżwięku oraz wideo), fora dyskusyjne, chaty, quizy, ćwiczenia (pytania tak/nie, wielokrotnego wyboru i uzupełniania brakujących wyrazów) oraz możliwość śledzenia postępów w nauce zarówno przez nauczycieli jak i uczniów.
Systemy VLE wpierają sposoby funkcjonowania elearningu, a same systemy elearningowe są także nazywane LMS (Learning Management System), CMS (Course Management System), LCMS (Learning Content Management System) , MLE (Managed Learning Environment), LSS (Learning Support System) lub LP (Learning Platform); a także CMC (ang. education via computer-mediated communication) lub Online Education.
WBT (ang. Web Based Training) to typ szkolenia, w którym materiał dostaraczany jest prze internet i dostępny przy użyciu przeglądarki internetowej. Przygotowane w ten sposób kursy zawierają cześć statyczną taką jak materiały audio i wideo, strony WWW czy portale oraz interaktywną, czyli fora dyskusyjne, chaty, komunikatory oraz wideokonferencje.